นวลเนื้องามดั่งจันทร์ฉาย
หอมดังดอกไม้สวรรค์
ตัวอยู่บนวิมาน
ดังอยู่ผู้เดียวในกรงทอง
โฉมข้าสุดโสภา
หาเปรียบไม่มีสอง
คอยขับรํา ร่ำร้อง
ให้เหล่าทวยเทพสราญ
ไม่มีสิทธ์จะรักใคร
ไม่มีสิทธิ์มีหัวใจ
เป็นนางต้องห้าม
อย่าสัมพันธ์ฉันท์ชู้กับผู้ใด
ถูกกําหนดให้เดียวดาย
จําต้องเก็บไว้ภายใน
ฉันต้องทําอย่างไร
ได้แต่ระบายผ่านน้ำตา
ยามข้าร่ายรํา
โอ้อกเอย เจ้าอัปสรา
ผู้สถิตย์แดนเทพเทวาเอย
แม้ใจฝืนชะตา แต่มิวาย
พ่ายกฎสวรรค์
ฉันผิดตรงไหน
ฉันก็มีหัวใจเหมือนกัน
ไร้คู่อยู่ทรมาน
คอยความรักนั้นแลสืบมา
ถูกกําหนดให้เดียวดาย
จําต้องเก็บไว้ภายใน
ฉันต้องทําอย่างไร
ได้แต่ระบายผ่านน้ำตา
ยามข้าร่ายรํา
โอ้อกเอย เจ้าอัปสรา
ผู้สถิตย์แดนเทพเทวาเอย
แม้ใจฝืนชะตา แต่มิวาย
พ่ายกฎสวรรค์
ฉันผิดตรงไหน
ฉันก็มีหัวใจเหมือนกัน
ไร้คู่อยู่ทรมาน
คอยความรักนั้นแลสืบมา